معرفی آثار و بیوگرافی داریوش بوربور (معمار و شهرساز)

داریوش بوربور ، چهره ماندگار در معماری ایران

در سال ۱۳۴۰ بعنوان معاون مدیریت فنی شرکت ساختمانی ایران راه به کشور باز می گردد و در سال ۱۳۴۲ دفتر مهندسی مشاور معماری و شهرسازی خود را در تهران بنیان‌گزاری می‌نماید. با فعالیت و پشتکار در مدت زمان کوتاهی مهندسین مشاور بوربور را به یک موسسه بزرگ مهندسی مشاور توسعه داده و در رشته‌های معماری، شهرسازی و محوطه سازی کارهای بزرگ و جالبی را به ثمر می‌رساند. تشکیلات مهندسی مشاور مذکور دارای مهندسین متعدد برجسته ایرانی و خارجی بوده و در اغلب شهرهای مهم ایران شعبه دائر نموده بود.

همزمان، طی سال‌های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۸ با شرکت مهندسی سوییسی (سِپ) در لوزان همکاری‌های بین المللی داشت. مابین سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴ با به وجود آوردن یک تشکیلات جدید در پاریس سرویس اطلاعات فنی و مدیریتی به مهندسین معمار فرانسوی ارائه می داد. در سال ۱۳۶۴ به لس آنجلس در کالیفرنیا عزیمت کرد و در آنجا به فعالیت مهندسی مشاور معماری و کارهای تحقیقاتی مشغول بود.

در سال ۱۳۷۱ مجددا به ایران بازگشت و پژوهشگاه و کتابخانه مطالعات ایران‌شناسی را بنیان ‌گذاشت. داریوش بوربور برنده مسابقات و جوایز معماری و شهرسازی بین المللی متعددی می باشد، از جمله جایزه مرکوری طلایی از ایتالیا و پنجاه آرشیتکت برتر جهان از یوگسلاوی سابق.

بسیاری از متخصین از او به عنوان بنیان گذار شهرسازی نوین در ایران یاد می کنند. کارهای شهرسازی وی شامل چندین طرح جامع شهری، طرح‌های شهرسازی منطقه ای، طرح نوسازی اطراف حرم مطهر حضرت رضا (ع) و طرح جامع محیط زیست برای کل ایران در بیش از پنجاه سال پیش از این بوده است. 

از او همچنین، به عنوان یکی از تاثیرگزارترین معمارهای قرن بیستم ایران یاد می شود. سبک معماری وی با خطوط منحنی و فضاهای غیر متعارف پس از گذشت نیم قرن هنوز شگفت‌انگیز، نو و ماندگار است.

فعالیت های داریوش بوربور در چهار قاره بوده و کسی است که به غیر از کار معماری و شهرسازی به  نقاشی، نوشتن، تاریخ، محیط زیست، زبان‌شناسی و دیگر مطالب ایران‌شناسی پرداخته است. به عنوان یک محقق سخنرانیهای زیادی در دانشگاههای معتبر دنیا داشته و نوشته های او در نشریات معتبر بین المللی در ممالک مختلف و به زبان‌های مختلف به چاپ رسیده است.من جمله دائره‌المعارف بین المللی شهرسازی و دائره المعارف ایرانیکا.

داریوش بوربور علاوه بر معماری و شهرسازی به مطالعات محیط زیستی، نقاشی و مجسمه‌سازی نیز علاقه دارد. او پس از بازگشتش به ایران در سال ۱۳۷۰ «پژوهشکده و کتابخانه مطالعات ایران‌شناسی» را راه‌اندازی کرد.

 

جوایز و افتخارات

• ۱۳۳۷، جایزه «Architects’ Journal Working Drawings» – لندن، انگلستان.
• ۱۳۳۸، جایزه اول، طرح ایده برای منطقه‌ای در شهر لیورپول، دانشکده شهرسازی دانشگاه لیورپول، انگلستان.
• ۱۳۴۴، جایزه اول، طرح پاویلیون ایران (The Persian Pavilion)، لس آنجلس، کالیفرنیا.
• ۱۳۵۴، جایزه مرکور طلا بین‌المللی (Gold Mercury International Award) رم، ایتالیا.
• ۱۳۵۵، جایزه اول مرکز مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
• ۱۳۵۶، جایزه مرکز استراحتی – تفریحی شرکت ملی نفت ایران، محمودآباد، کرانه بحر خزر.
• ۱۳۵۶، جایزه اول نماد شهر مشهد.
• ۱۳۵۷، عطیه ویژه، جهت طراحی و نظارت در ساخت مجموعه تجاری بازار رضا، مشهد.
• ۱۳۶۷، جایزه «پنجاه آرشیتکت برجسته جهان» (Fifty Outstanding Achitects of the World) در دومین همایش و نمایشگاه بین الملی آثار معماران برجسته دنیا در بلگراد.

 

خلاصه آثار و تالیفات

معماری

• ۱۳۴۶، مرکز ورزشی و تفریحی قصر یخ، تهران.
• ۱۳۵۰، نماد شهر مشهد (تخریب در سال ۱۳۸۶).
• ۱۳۵۵، موزه و کتابخانه آستان قدس رضوی، مشهد.

طرح های جامع شهری و منطقه‌ای

• ۱۳۴۳–۱۳۴۶، طرح جامع منطقه نوشهر-چالوس.
• ۱۳۴۴–۱۳۴۵، طرح جامع سراسری کرانه بحر خزر.
• ۱۳۴۹–۱۳۵۳، طرح جامع منطقه آبادان-خرمشهر.

طرح های شهرسازی، فضای سبز و محیط زیست

• ۱۳۴۷، طرح نوسازی اطراف حرم مطهر حضرت امام رضا (ع)، مشهد.
• ۱۳۴۷، طرح نوسازی شهر زلزله زده کاخک (با همکاری دفتر فنی وزارت کشور).
• ۱۳۵۶، مرکز تجاری بازار رضا، مشهد.
• ۱۳۵۷، پیشنهاد تدوین طرح جامع محیط زیست منسجم کشور ایران.

تالیفات

• مدخل «تأثیرگذاری باغهای ایرانی بر تزئینات دوران اسلامی» (The Influence of Persian Gardens on Islamic Decoration) در Architecture Formes Fonctions، ج ۱۴، لوزان، سوئیس، ۱۹۶۸، صص ۸۴–۹۱.
• داریوش بوربور، نوسازی اطراف حرم حضرت رضا مشهدD. Bourbour [Borbor],Projet de Rénovation de Haram Hazrat-e-Reza à Meched، نشر هنر و معماری، تهران، ۱۹۷۲.
• مدخل «ایران» (Iran) در دانشنامه بین‌المللی شهرسازی، نیویورک، ۱۹۷۴، صص ۵۵۳–۵۶۷.
• مدخل «قلعه بوربور» (Burbur Castle) در دانشنامه ایرانیکا، نیویورک، ۲۰۱۳.
• مدخل «علی بوربور» (ʿAli Burbur) در دانشنامه ایرانیکا، نیویورک، ۲۰۱۳.
• مدخل «ایل بوربور» (Burbur Tribe) در دانشنامه ایرانیکا، نیویورک، ۲۰۱۴.
• مدخل «اسماعیل خان بوربور» (Esmāʿil khan Burbur) در دانشنامه ایرانیکا، نیویورک، ۲۰۱۴.
• مدخل «نقش شاه شاهان: تفسیری در تاریخ‌نگاری» (The Role of the King of Kings: An Interpretation in Historiography) در In Quest of Identity: Studies on the Persianate World، ورشو، لهستان، ۲۰۱۵، صص ۱۳–۳۹.
• داریوش بوربور، داریوش بوربور مجموعه مقالات، سخنرانی ها و مصاحبه ها ۱۳۳۳-۱۳۹۷،نشر سحاب، تهران، ۱۳۹۷.

 

منبع: ویکی پدیا، چیدانه