نمایشگاه کریستین دیور طراح رویاها – خانه مد
Christian Dior Designer of Dreams Exhibition / OMA
Architects: OMA
Area : ۲۰۰۰ m²
Year : ۲۰۲۲
Photographs :Daici Ano
خانه دیور بر اساس روحیه اختراع مجدد کریستین دیور و دسترسی جهانی به مد ساخته شده است، میراثی که به طور همزمان با مشارکت مدیران خلاق ادامه می یابد و تکامل می یابد.
«صحنهنگاری دیور: از پاریس تا جهان» در موزه هنر دنور و موزه هنر دالاس، سفرهای روایی پیوستهای را تعریف میکند – در هر کدام، مسیری یکپارچه و پسزمینهای یکپارچه برای لباسها و آثار هنری که بیش از ۷۰ سال از خانه دیور را منعکس میکنند.
در ژاپن، کشوری که هم دارای نوآوری های تکنولوژیکی است و هم از یک فرهنگ سنتی و غنی برخوردار است، «طراحی نمایشگاه کریستین دیور:طراح رویاها»، چندگانگی متنوع را در بافت های تاریخی و معاصر به طور همزمان منعکس می کند. صحنهنگاری، گالری مکعب سفید را فراتر از محدودیتهایش دوباره تصور میکند تا تجربهای فراگیر و متنوع را ارائه دهد که بیشتر شبیه طراحی صحنه است. اتاقها در حال گذار بین روشن و تاریک، صمیمی و بزرگ، ارگانیک و متعامد هستند.
ساختمان در دو طبقه و ۲۲ موضوع متعدد در محیطهای جداگانه، خاص و همهجانبه مستقر شدهاند. طراحیهای صحنه از تکنیکها، مواد یا موتیفهای متفاوتی استفاده میکنند که به عناصر مشترک بین سنت و فرهنگ ژاپنی و تاریخ دیور و مجموعههای معاصر اشاره دارد. کیفیت بصری و فضایی عناصر شناخته شده و تکنیکهای ساخت مانند صفحات شوجی و شناورهای Nebuta1 ، اغراقآمیز شده و به شکلهای امروزی در میآیند. مناظر ساخته شده در فضای آشنا و معمایی، مجموعه ای از محیط های متمایز و غوطه ور و مجموعه جدیدی از سطوح را برای گسترش ظرفیت داستان گویی را ایجاد می کنند.
در یکی از موضوعات کلیدی نمایشگاه، «دیور و ژاپن»، یک مسیر پرپیچوخم و جیبهایی برای نمایش در امتداد آن، شبیه به ایستگاههای باغ چای ژاپنی، به صورت عمودی و افقی گسترش یافته است. ساختار چوبی در پارچه تنجیکو با نور پسزمینه و کاغذ واشی آوگامی پیچیده شده است و پسزمینهای لایهدار و درخشان برای لباسها و مصنوعات ایجاد میکند. چشم انداز سه بعدی بر روی الگوها و نقوش مختلف برای فعال کردن بیشتر فضا پیش بینی شده است.
«میراث دیور»چارچوبی یکپارچه از مجموعه ای از فضاهایی است که به هفت مدیر خلاق خانه دیور اختصاص داده شده است. پانلهای پارچهای بزرگشده بهعنوان تقسیمکنندههای enfilade استفاده میشوند که از پانلهای آویزان fusuma2 و Sudare3 هستند و معمولاً در فضاهای داخلی ژاپنی برای سازماندهی چندین محیط در یک فضای واحد استفاده میشوند. صفحههایی که برای بخشبندی فضا استفاده میشوند با عکسهای بزرگتر توسط یوریکو تاکاگی چاپ میشوند و یک رسانه روایی اضافی ایجاد میکنند که درک بصری از تداوم یک کارگردان خلاق به کارگردان دیگر را ارائه میدهد.
“کف” آتریوم موزه برجسته و شیب دار است تا فضای بلند را به صورت مورب به دو نیم کند و یک نمایش دو طرفه ایجاد کند. بالا به یک شیب بزرگ و منفرد برای «دیور بال» تبدیل میشود، بزرگترین مجموعه نمایشگاه، جایی که مانکنهایی با لباسهای مجلسی بالا میروند در حالی که تماشاگران از پایین یا بالای پل «محوطه» خود را تماشا میکنند. یک آینه زاویه دار در بالای شیب، هندسه را بی نهایت ادامه می دهد و لباس ها و صحنه نگاری را به شکلی غیرمنتظره منعکس می کند. محیط صمیمی تری در زیر برای «Dior در سراسر جهان» درج شده است. بازدیدکنندگان وارد اتاقی گنبدی میشوند که از لایههایی از سطوح پارچهای متحدالمرکز تشکیل شده است و نیمکرهای صحنهنگاری را با پیشبینیهای متحرک تشکیل میدهند.
همراه با نه اتاق دیگر، دنباله ای از موضوعات و محیط های متمایز، صحنه نگاری نمایشگاهی متنوعی را تشکیل می دهند. این اتاقها به طور جمعی بازدیدکنندگان را به سفری اکتشافی در تاریخ خانه دیور میبرند و رابطه چندوجهی بین خانه و ژاپن را در برابر همسایگیهای معاصر نشان میدهد.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.