MALEHA, UNITED ARAB EMIRATES
Architects: Dabbagh Architects
Area : ۲۰۰۰ m²
Year : ۲۰۱۶
Photographs :Gerry O’Leary, Rami Mansour
Lead Architects : Sumaya Dabbagh
مرکز باستان شناسی Mleiha که حول یک مقبره ۴۰۰۰ ساله نوشته شده است، در صحرای شارجه در دامنه کوه سنگ فسیلی واقع شده است. این مرکز در مرکز توسعه اکوتوریسم بزرگتر متمرکز بر حیات وحش محلی، فعالیت های بیابانی و ثروت های باستان شناسی منطقه قرار دارد. این مرکز با گرد هم آوردن یک موزه سرپوشیده و یک کافه با مسیرهای پیادهروی در فضای باز، باغهای صحرایی، و مناطق تفکر، نمونهای از نقش غنیکنندهای است که معماری در هنگام توجه متعهدانه به بافت در طول فرآیند طراحی ایفا میکند.
محل قرارگیری فرم ساخته شده با دقت مورد توجه قرار گرفت، زیرا دباغ احساس می کرد که باید به ماهیت تاریخی سایت و همچنین موقعیت آن به عنوان یک مکان بالقوه میراث جهانی احترام بگذارد. محیط ناملموس و حافظه مکان نیز مورد توجه قرار گرفت، زیرا به عنوان بخشی حیاتی از ملاحظات زمینه ای شناخته شد. ترکیب یک مقبره مقدس عصر برنز در محیط خیرهکنندهاش باید مورد احترام، قاببندی مجدد، تجلیل و بازسازی قرار میگرفت.
هندسه ساختمان با مقبره در مرکز آن ایجاد شده است، در حالی که تجربه بازدیدکنندگان رویکرد طراحی را هدایت می کند. شکل دیوارهای متحدالمرکز ساختمان که از مرکز میچرخد، به گونهای گسترش مییابد که بازدیدکنندگان را به ورودی، مقبره یا پشت بام هدایت میکند. اینها سه فرصت متمایز برای تجربه سایت ایجاد کردند:
ابتدا تجربه ای از طریق ورودی اصلی لابی و گالری نمایشگاه که در مغازه و کافه به اوج خود می رسد. نماهایی از مقبره در طول تجربه بازدیدکنندگان از مرکز باستان شناسی دیده می شود.
دوم، مستقیماً به مقبره و میدانی که در اطراف آن ایجاد شده است تا به بازدیدکنندگان اجازه دهد تا آثار تاریخی را از نزدیک ببینند. یک قسمت نشیمن سنگی ظریف و مینیمال، محل دفن باستانی را حلقه می زند و به بازدیدکنندگان اجازه می دهد بنشینند، نفس عمیقی بکشند و سکوت را در خود جای دهند. دیوارهای ماسه سنگی غنی با منبع محلی، رنگ و بافتی با مناظر اطراف دارد.
سوم، یک سطح شیب دار منتهی به پشت بام، منظره ای هوایی از مقبره و اتاق های منحصر به فرد آن و همچنین منظره کوهستانی سرمه ای اطراف را به بازدیدکننده نشان می دهد. مفاهیم و مقاصدی که طراحی معماری را تحت تأثیر قرار داده اند، بزرگترین دریافت کنندگان چیزی هستند که پروژه ارائه می دهد: احساس ارتباط با مکان، گذشته و یکدیگر.
محل قرارگیری فرم ساخته شده با دقت مورد توجه قرار گرفت، زیرا دباغ احساس می کرد که باید به ماهیت تاریخی سایت و همچنین موقعیت آن به عنوان یک مکان بالقوه میراث جهانی احترام بگذارد. محیط ناملموس و حافظه مکان نیز مورد توجه قرار گرفت، زیرا به عنوان بخشی حیاتی از ملاحظات زمینه ای شناخته شد. ترکیب یک مقبره مقدس عصر برنز در محیط خیرهکنندهاش باید مورد احترام، قاببندی مجدد، تجلیل و بازسازی قرار میگرفت.
هندسه ساختمان با مقبره در مرکز آن ایجاد شده است، در حالی که تجربه بازدیدکنندگان رویکرد طراحی را هدایت می کند. شکل دیوارهای متحدالمرکز ساختمان که از مرکز میچرخد، به گونهای گسترش مییابد که بازدیدکنندگان را به ورودی، مقبره یا پشت بام هدایت میکند. اینها سه فرصت متمایز برای تجربه سایت ایجاد کردند:
ابتدا تجربه ای از طریق ورودی اصلی لابی و گالری نمایشگاه که در مغازه و کافه به اوج خود می رسد. نماهایی از مقبره در طول تجربه بازدیدکنندگان از مرکز باستان شناسی دیده می شود.
دوم، مستقیماً به مقبره و میدانی که در اطراف آن ایجاد شده است تا به بازدیدکنندگان اجازه دهد تا آثار تاریخی را از نزدیک ببینند. یک قسمت نشیمن سنگی ظریف و مینیمال، محل دفن باستانی را حلقه می زند و به بازدیدکنندگان اجازه می دهد بنشینند، نفس عمیقی بکشند و سکوت را در خود جای دهند. دیوارهای ماسه سنگی غنی با منبع محلی، رنگ و بافتی با مناظر اطراف دارد.
سوم، یک سطح شیب دار منتهی به پشت بام، منظره ای هوایی از مقبره و اتاق های منحصر به فرد آن و همچنین منظره کوهستانی سرمه ای اطراف را به بازدیدکننده نشان می دهد. مفاهیم و مقاصدی که طراحی معماری را تحت تأثیر قرار داده اند، بزرگترین دریافت کنندگان چیزی هستند که پروژه ارائه می دهد: احساس ارتباط با مکان، گذشته و یکدیگر.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.